Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
partlatmaq — f. 1. Partlayış nəticəsində dağıtmaq, parçalamaq. Dağı partlatmaq. – <Firəngiz:> Qabağı kəsən, mane olan sal qayaları necə də partladıb dərəyə endirirlər. B. Bayramov. // Partlayış əmələ gətirib dağıtmaq, məhv etmək. Düşmən gəmisini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
partladılmaq — «Partlatmaq»dan məch. Partladılmış (f. sif.) bomba. – Surxay partladılacaq qayaya göz gəzdirdi. Dinamit qoydurdu. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
partlatma — «Partlatmaq»dan f. is. <Daşlar> kanal qazılarkən aparılan partlatma işlərinin nəticəsidir. . M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
partladıcı — sif. Partlatmaq işi ilə məşğul olan, partlatmaq üçün olan. Partladıcı maddə. Partladıcı qurğu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
minalamaq — 1. f. Mina ilə naxışlamaq, bəzəmək, üzərinə mina çəkmək. Gümüş kəməri minalamaq. Xəncər dəstəsini minalamaq. 2. f. Bir şeyi partlatmaq üçün altına mina qoymaq, mina düzmək, mina basdırmaq. Hər iki yoldaş təmkin və səbirlə körpünü minalayıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
torpedləmək — f. 1. Torpedlə hücum etmək; torpedlə vurmaq. Düşmənin sualtı qayığını torpedləmək. 2. Quyunu genişləndirmək və s. məqsədlər üçün onun içində partlayıcı maddə partlatmaq. Neft quyusunu torpedləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
